Onder de Healy Pass
Een korte wandeling in Clogherane
Langsheen de Atlantische Oceaan, is vanaf Cork tot Donegal een ‘toeristische route’ die je kunt rijden of fietsen met toepasselijke naam “The Wild Atlantic Way”. Een aanrader! Loopt langs de hele westkust van het zuiden tot het noorden.
Meer hierover in een ander blogje. Alvast een voorproefje met dit filmpje, bij starten zie je al snel aan de rechterkant een meer, Glanmore Lake. Ons huis ligt ongeveer 200 meter in vogelvlucht onder deze weg.
Niet wandelen maar hiken
Een opgeladen mobiel is ook handig, mocht je door plots opkomende mist je niet meer kunnen orienteren….
En natuurlijk warme kleding en een regenjackje.
Zodra we voorbij onze oprit komen zie je de huisjes van 4 buurtjes liggen, we lopen het steile wegje af, op het einde naar rechts en voorbij het 2de huis steken we een riviertje over.
De dag ervoor hadden we ook een poging gewaagd om die wandeling te maken maar ik was uitgegleden op een gladde steen tijdens het oversteken en moest onverwijld met nat pak terug naar huis ?
We volgen een “sheeps path” en na een flinke klim komen we aan de weg waar we de Cattle gate achter ons weer goed sluiten.
We lopen over de weg naar de Healy Pass, het is nu half januari en het is genieten van bloeiende brem en prachtige hulstbomen.
Bij de volgende Cattle gate lopen we nu weer de berg naar beneden en voorbij het weilandje is het weer Woooow!
Wat een ‘Stunning View’ over onze vallei, meer en bergen.
Raar he, als je op een plekje woont dan spreek je algauw over onze buurt, onze weg, onze vallei, ons meer 🙂
Achter die pluk dennenbomen staat ons huisje, lijkt heel dichtbij maar is toch nog een behoorlijk stukje naar beneden klauteren.
De groep schapen die vredig aan het grazen waren komen plotseling met een vaart naar ons toegelopen. kijken in het voorbijgaan nog achterom en weg zijn ze. Haha, willen ze ook blokje om lopen maar dan in tegenovergestelde richting?
Bijna bij onze buurtjes gekomen staat een schaap met zijn kop door het gaas te blèren. Mevrouw kon geen kant meer op. Gelukkig dat wij daar net voorbij liepen, was nog even lastig met die horens van haar 😉
Ik verzorg de dieren van de buren wanneer zij aan het werk zijn. Dus lopen we in het voorbijgaan nog even langs.
Ja hoor, lijkt of mijn Jannie van LandsEinde stiekem is meegekomen, precies dezelfde streken!
Nou vooruit, ik noem ze vanaf nu ook echt Jannie 🙂
Trackbacks/Pingbacks