We hebben het behoorlijk getroffen met het weer, er lag (en ligt er nog) de hele maand april een stevig hoge luchtdruk gebied boven Ierland. Slechts 2  dagen regen  tijdens de eerste week en de laatste 2 dagen van april wind en stevige buien. Dat is alles. Ons hoor je niet klagen 🙂
En goed weer konden we goed gebruiken, we hebben hier altijd wat te doen.

Op welke plek staat ons huisje eigenlijk?

Ons huis ligt op ongeveer 1 ha of 2 Ierse acres  ;-), in de Caha Mountains, een keten van bergen met een hoogte rond de 500 meter. Het huis is op het zuidwesten gericht en kijkt uit  over Glanmore Lake en op een idyllische vallei  met  prachtige bergen op de achtergrond die steeds veranderen van kleur naargelang het licht dat erop valt.

We wonen op een helling, ongeveer een 150 meter hoogte, we kunnen dan ook te voet naar het meer lopen, dwars door  2 weilanden, ons weiland en een weiland van een boer. Het terrein is vrij ruig, de ondergrond bestaat hoofdzakelijk rotsen.

De voortuin

Aan de voorkant staan er veel verschillende soorten bomen, Rhodondendrons, een paar ruines, 2 vijvers en verschillende grote rotsblokken. Rondom de voortuin is een pad, heerlijk om ’s morgens mijn rondje te maken.

Het huis stond lang leeg en de tuin was al heel wat jaartjes verwaarloosd en overwoekerd met vooral bramen, niet normaal! Bovendien zorgde het naar beneden stromende water in de voortuin voor sompige stukken ‘Wetland’. Ierland heeft een vochtig en supergroeizaam klimaat, mede onder invloed van de warme golfstroom . Mijn hemel, waar beginnen we toch weer aan!  Landseinde was  een hels karwei geweest en nu deze wildernis!

Maar eigenlijk doen wij niets liever dan buiten bezig zijn en het was simnpel een was kwestie van ergens aan beginnen dachten wij. We zijn aan elkaar gewaagd en vormen dus ook een goed team 🙂 Eerst alle omgevallen bomen  opruimen. Leverde een mooie voorraad hout voor het kacheltje op. Daarna goed snoeien. Mijn man was van de apparaten  (kettingzaag, bosmaaier) en ik van het uittrekken, opruimen en stapelen 😉 De lange stekelige doornen takken van de bramen waren best lastig, we waren al door Ieren gewaarschuwd voor de verveldende ‘Briars’.  Iedere keer als we naar huis gingen bespraken we de aanpak voor de volgende keer.

De grote  ontdekkingen

Tot onze grote verbazing kwam er een zekere  structuur te voorschijn in de voortuin. Onder dikke plaggen gras lagen prachtige rotsstenen die paden vormden. We ontdekten muurtjes en terrassen. En helemaal gaaf, nadat we een stroompje weer open gemaakt hadden zagen we hoe het water onder het pad via een drain tussen  gigantische rotsblokken in een bedding verder liep en uiteindelijk ontdekken we een overwoekerd vijvertje!  Wow! Geweldig! Yes, nog een leuke klus erbij!

Het jaar daarop gingen we verder met de grote opruiming en deze keer ontdekten we een hele grote vijver, volledig ommuurd met in het midden een wederom ommuurd  eilandje waarop, verscholen onder de ‘briars’ en verwilderde struiken  een prachtige Rododendron stond. Het water komt uit een hoger gelegen bosje gelopen en duikt weg tussen rotsen. Ik had  al regelmatig ontsnapte koeien zien drinken in wat ik dacht een poeltje was. Maar wat een mooie grote vijver! Moet wel uitgebaggerd worden. Ik ben daar nu gestaag mee bezig, de bagger is vruchtbaar slip, 1 steek diep. Kan ik goed ergens anders in de tuin gebruiken 🙂

 Hidden Ponds of Clogherane

Opeens wisten we een naam voor ons plekje in Ierland! ” Hidden Ponds of Clogherane”, de verborgen vijvers van Clogherane.
Wat Clogherane betekent leg ik uit in een volgend blog.

Jaren geleden zijn wij op vakantie geweest in Cornwall. Wij hebben toen de ‘Lost gardens of Heligan’ bezocht.  Tijdens onze brainstorm voor de naam dacht ik alsmaar aan Heligan. Ook deze tuin kwam te voorschijn nadat men alle bramen had weggehaald.
Dus, zo is Hidden Ponds of Clogherane geboren. Voor de website wat ingekort.
Ook tijdes de brainstorm voor de  naam ‘LandsEinde’ waren onze gedachten in ‘Landsend’ .in Cornwall. 🙂