Kenmare, een klein nest …

Kenmare is het koopstadje waar wij voor boodschappen op aangewezen zijn. Vanuit de Caha Mountains, waar wij wonen,  slinger je over een smalle weg de berg af naar het levendige Kenmare.

Het is een klein en bruisend stadje, gelegen in een diepe baai tussen 2 gebergten, de Macgillycuddy Reeks in het noorden en de Caha Mountains in het zuiden. Eigenlijk ligt Kenmare aan het begin van de ‘Ring of Kerry’ en aan het begin van de ‘Ring of Beara’.
De Ierse naam voor de stad is “Neidin”  wat  ‘klein nest’  betekent.

Voor toeristen is Kenmare een aantrekkelijke uitvalsbasis, het hele jaar door is er een gezellige levendigheid. Er zijn eigenlijk maar 2 winkelstraten, Henry Street en de Main Street. Henry Street is de mooiste straat maar allebei hebben ze leuke kleine winkeltjes, gezellige pubs en in de lunchroompjes zitten altijd wel mensen gezellig te keuvelen. De winkelpuien zijn felgekleurd en versierd met bloemen.

Altijd heerlijk sfeertje in Kenmare! Zodra het weer het enigzins toelaat staan de tafels en stoelen op de parkeerplaatsen. Niemand hoor je mopperen!

In de Main Street heb je nog heel aparte winkeltjes, winkeltjes die er 100 jaar geleden ook waren.
Kijk maar even naar dat schattige snoepwinkeltje, House of Sweets !  een Walhalla voor de echte zoetekauw!

Naast het snoepwinkeltje is er nog een winkeltje met gebedsbeeldjes en prentjes. Ik vraag me wel af wie die spulletjes nog koopt 😉

Iers lamsvlees 

Wij komen  1 of 2 keer per week in Kenmare. Op maandag komen de boeren er om hun schapen of rammen te verkopen. Op woensdag is er een klein marktje waar je verse groenten en vis kan kopen.
Maar vlees kopen wij  bij Hurley in de Henry Street. Het enige vlees dat wij eten is lamsvlees en waar kun je nou beter lamsvlees eten dan in Ierland!
De slager heeft nog een klein ouderwets zaakje. In de kleine etalage bij de toonbank kun je alleen maar puur vlees kopen. Vleeswaren zie je hier niet  behalve de ‘Sneem Black Pudding’.  Verder kun je aardappelen, uien, wortelen en pastinaak van de lokale boeren kopen.

De slager en zijn vrouw kennen ons ondertussen wel. Hij weet dat wij graag een stukje van de bout hebben en dat Evert graag een grote plak Black Pudding wil.  We kopen er ook aardappelen, uien en wortelen en pastinaak. Het lamsvlees komt van de schapen die hij op de wekelijkse markt koopt. Alles komt nog van lekker dichtbij 🙂

You really made my day!

Vorige week waren we er weer. Zijn vrouw vroeg waar wij nou in Lauragh woonden. Wij vertelden dat we het huis van Dokter Fisher Brooks gekocht hadden.
Ooh really? Er verscheen een brede glimlach op haar gezicht. “I can tell you stories about doctor Fisher Brooks!”.

We hadden al veel verhalen gehoord over deze exentrieke dokter. Dat hij  een fransman uit de Elzas was, gynaecoloog, vaak meerdere dames te logeren  had en dat hij als  gynaecoog een praktijk had willen oprichten in Kenmare.  Maar boze tongen beweerden dat hij in het toen nog Katholiekere Ierland eigenlijk  een praktijk had willen oprichten  voor illegale abortussen. Dat verklaart misschien de vele gynaecologische gebruiksvoorwerpen die wij hier in een vervallen schuurtje gevonden hebben.

You really made my day,  I’ll smile the whole day” zei de slagersvrouw nog nadat we afgerekend hadden.

Glimlachend kregen we onze koopwaar van de slager waarna hij nog vroeg of het lamsvlees de vorige keer gesmaakt had. Very good zeiden we maar meer  benieuwd naar de verhalen van de slagersvrouw gingen we een cafe latte drinken bij “Jams”, een gezellig lunchroompje naast slagerij Hurley.
Wie weet licht ze de volgende keer een tipje van de sluier 😉